Hoe is het mogelijk?

Als fervent praalwagenbouwer en groot liefhebber van het Zundertse bloemencorso vraag ik me ieder jaar weer af: “Hoe krijgen we dit voor toch elkaar?” Een jaarlijks terugkerend project wat steeds weer succesvol blijkt te zijn.

Met 300 vrijwilligers werken we aan één bloemencorsowagen die de eerste zondag van september meedoet aan het Zundertse bloemencorso. Een giga-klus, die ieder jaar weer lukt. Het geluk straalt van de gezichten van al die bouwers die hebben meegewerkt om het prachtige resultaat voor elkaar te krijgen.

Enige statistieken:

• Het bloemencorso trekt ca 100.000 bezoekers.
• Eén praalwagen (van de in totaal 20) kost ongeveer € 20.000-. Weegt ca. 14-16 ton en bevat tussen de 250.000 en 350.000 bloemen (Dahlia’s).
• De bouw begint zo’n beetje in mei waarna er gedurende 4 maanden zo goed als dagelijks aan de wagen en het bloemenveld wordt gewerkt.
• 12 sterke mensen duwen de wagen door de straten (vaak onzichtbaar voor het publiek).

Hoe kan dat toch? Het lijkt het werk van gekken. Toch is een vergelijking met het bedrijfsleven zeker mogelijk. Als de juiste ingrediënten aanwezig zijn is alles mogelijk. Maar hoe zit dat dan? Wat kunnen we leren van deze klus die door louter vrijwilligers wordt gedaan.

Wellicht ligt daar nou juist de sleutel. Het zijn allemaal vrijwilligers. Er is geen enkele dwang. Iedereen helpt uit eigen beweging.

Laten we eens kijken wat daar vanuit de basis-theorie voor nodig is.

Kwaliteit x acceptatie = Effect(iviteit)

Met de kwaliteit zit het wel goed. Het bloemencorso is er al sinds 1936 en het vakmanschap gaat van generatie tot generatie. Een kritische jury zorgt dat de ontwerpers en bouwers ieder jaar weer het beste uit zichzelf naar boven brengen. Het Zundertse corso staat nu ook op de Nationale Inventaris van Immaterieel Cultureel Erfgoed.[3]

Maar laten we eens kijken naar de acceptatie, ik bekijk dit even vanuit een aantal belangrijke elementen voor succes (en verandering).

• Er is een duidelijk visie: “Gezamenlijk maken we het mooiste en grootste bloemencorso ter wereld”. Hiervoor gaat alles opzij. Aan medewerking van de publieke instanties is dan ook geen gebrek. Zundert = corso.
• Er is een dringende noodzaak (in dit geval een dringende wens): “de competitie is fel” Twintig buurtschappen strijden om de eer. Winnen in Zundert is een enorme prestatie. Om dit voor elkaar te krijgen moet alles kloppen. Idee, uitvoering en verzorging van de wagen is bepalend voor succes”.
• Betrokkenheid: “mobiliseren van betrokkenheid is geen enkel probleem”. Waar krijg je nog vaker de kans om zo iets moois te maken. Zelfontplooiing en creativiteit krijgen vrij spel.

Voeg hier een goede planning aan toe en succes is verzekerd. Misschien is het dan toch niet zo moeilijk?

Bloemencorso Zundert, buurtschap Schijf met Stil-Leven (ode aan Vincent van Gogh. ).

https://www.facebook.com/CorsoZundert